درس دوم که در تاریخ ۲۲/ ۱۰/ ۱۴۰۲ از کوهستان گنو گرفتیم به شرح ذیل بود:
(البته که این درس در پیمایش هر قله ای به نسبت سختی آن برای هر کوهنوردی مشهود است.)
دشواری طی کردن مسیر یک قله از یک روز تا چند روز یا حتی در قلل مرتفع دنیا (اورست) چندین ماه به طول میانجامد ؛ که در مقایسه زمان اندکی خواهد بود نسبت به طی کردن فرایند عمر آدمی در دنیا اما به دلیل تشابه مسیر و اتفاقاتی که در اندک زمان صعود به قله برای یک کوهنورد پیش میآید با مسیر رشد انسانی و صعود به مراحل بالاتر ؛ به دست آوردن مراحل موفقیتهای کوچک و بزرگ مانند همان فتح قلههای کوچک و بزرگ در مسیر پاکوب برای یک کوهنورد میباشد. در صعود به قله با پستی و بلندیها ، سردی و گرمی هوا، برف و کولاک ، طوفانها و بهمن ، عبور از صخرههای صعب العبور ،زیستگاههای متنوع جانوری و گیاهی همراه خواهید بود.
همچنین کوهنوردانی با سلیقه ها ، اخلاقها و رفتارهای متفاوت را بایستی در این مسیر تحمل کرد و سایر همنوردان هم مارا تحمل می کنند ، جالب اینجاست؛ کسانی ، در راه رسیدن به قله ها راهشان هموارتر است که با تعامل و انعطاف پذیری یا در یک کلام با صبر و خویشتن داری همه این چالشها و دشواریها را پذیرفته و بسان آب از آن عبور می کنند .
گاهی در ارتفاعات با سختی شیب تند و ارتفاع زدگی مواجه می شویم که توان حرکت و نفس کشیدن از ما گرفته می شود اما شوق و انگیزه رسیدن به قله آنقدر زیاد است که برای هر دشواری راهی یافته از آن گذر می کنیم اما در همان لحظه کافی است اندکی اراده مان سست شود تا ادامه ندهیم و قله را از دست بدهیم .
مسیر زندگی نسبت به مسیر پاکوب به قله ؛ با اینکه دارای بازه زمانی طولانی و سالها زمان میبرد اما دارای پستی و بلندی ، پر از چالشهایی از جمله بیماری، شکست، بیانگیزگی، تنبلی و اشتیاق توام با حرکتهای صعودی و نزولی خواهد بود که با انتخاب و اراده میشود به هدفها یا خواستههای کوچک در مسیر دست یافت و سپس هدفهای بزرگتر و فرایند رشد و دستیابی به خواستههای بزرگتر ممکن می گردد.
که در واقع شبیه به همان فرایند طی کردن یک مسیر کوهنوردی تا قله و صعود به ارتفاعات بلندتر می باشد .
امیدواریم همانگونه که در فتح قله ها در کوهنوردی در بازه کم موفق عمل می کنیم ؛ از آن ، درس فتح قله های زندگی با فرصت سازی از چالشها و گذر از آن گرفته روبه رشد باشیم .
امین فر ؛ دنیای سپاس