چگونه چالش‌ها، محدودیت و تهدید را به  فرصت تبدیل کنیم؟

آیا تاکنون می‌دانستیم مشکلات و چالش‌های زندگی مسیری برای رشد و تحول ما خواهد بود اگر آن را بپذیریم و فرصت‌های در خلال آن را کشف کنیم!

اتفاقا تغییر نگرش و تحول در خود من با چالش و بحران شدید مالی که پیش آمد، رقم خورد.

توی یک پروژه دچار شکست شدم و تو بحران دشواری قرار گرفتم و زیر کلی بدهی؛ چگونه چالشها ،محدودیت وتهدید را به  فرصت تبدیل کنیم؟ توانستم خودم را جمع کنم که چالش و مسأله را پذیرفتم سپس با حل مسأله به مدیریت اون چالش‌ها و مشکلات پرداختم و…

مراحل پذیرش مشکل، بحران یا شکست 

انکار، عصبانیت، سرزنش، افسردگی و در نهایت پذیرش

وقتی دچار بحران، شکست یا مشکل حادی می‌شویم که برای مان غیر قابل باور است ابتدا آن را انکار می‌کنیم و حاضر نیستیم با آن روبرو گردیم، پذیرش مشکل دشوار است با این اوصاف هیجانی هستیم و به دنبال آن خشمگین هستیم و دوست نداریم کسی در مورد آن با ما صحبت کند. با عصبانیت حس و حال خوبی نداریم ممکن است به زمین و زمان فحش داده و ناسزا بگوییم.

پس از مدتی بسته به دامنه‌ی بحران و توان شخصی مان در مقابل بحران تا حدودی عصبانیت مان کاهش یافته و از احساس خشم‌مان نیز کاسته می‌شود.

مرحله‌ی بعدی ملامت و خودخوری و سپس به سرزنش  دیگران هم می‌پردازیم.

از آنجا که هم خود و هم دیگران را سبب ناکامی خود می‌دانیم نامیدی و بی‌انگیزگی وجودمان را فرا می‌گیرد لذا ممکن است گوشه‌گیری و افسردگی سراغ مان آید.

افسردگی می تواند به بیماری روان تنی نیز بینجامد.

فرد بعد از این مرحله با توجه به حمایت دیگران آرام آرام با بحران بوجود آمده سازگاری پیدا کرده و مشکل را پذیرش کرده با این شرایط است که می‌تواند گام‌های حل مسأله را بیازماید.

البته افرادی هم هستند که از مرحله‌ی افسردگی نمی‌توانند به سلامت عبور کنند با انتخاب اشتباه یا خودکشی کرده یا به اعتیاد روی می‌آورند.

گام های حل مسأله 

۱-اتخاذ نگرش حل مسأله 

۲-شناخت مشکل 

۳-فهرست کردن راه حل‌ها 

۴-انتخاب بهترین راه‌حل 

۵-اجرای راه حل انتخابی و ارزشیابی

ریسک پذیری و اتفاقات ناخوشایند 

هرچه دامنه‌ی ریسک‌پذیری و توکل افراد بیشتر باشد شرایط متفاوت‌تری را تجربه خواهند کرد. لذا افرادی که بیشتر در حال اقدام، ماجراجویی و کارهای متنوع هستند استرس بیشتر و دامن دارتری را خواهند داشت و به نسبت این افراد تجارب، یادگیری و موفقیت بیشتری را کسب خواهند کرد.

پس نمی‌توان گفت برای دوری  از استرس نبایستی ریسک را انجامی انجام نداد چرا که افراد موفق راه‌های پیشرفت را از مسیر تغییرات می‌دانند.

زیرا خودشان این مسیر را طی نموده‌اند و از طرفی کتاب‌های آسمانی از جمله قرآن در آیات متعددی تلاش و تغییر در خود را لازمه‌ی پیشرفت و تکامل می‌داند. (آیه ی ۱۱سوره رعد و ۳۹النجم)

اتفاقات ناخوشایند و دشوار از دل ریسک‌پذیری بیشتر زاده می‌شود زیرا خطرات و احتمال شکست در ماجراجویی‌ها و ریسک‌پذیری بیشتر خواهد بود.

البته یادمان باشد بین ریسک پذیری یا توکل و اقدامات احمقانه و حماقت تفاوت است.

ریسک پذیری و توکل اقدامی است که پس از برنامه ریزی، سبک و سنگین کردن موضوع با در نظر گرفتن نقاط قوت و ضعف و پیامدهای احتمالی انجام می‌گیرد.

لذا در هنگام اقدامات جدید که با تغییرات همراه است

اگر به شکست بینجامد در واقع قبل از شکست تا حدودی با توجه به تفکر نقاد پیش بینی وقوع شکست مدنظر بوده و حتی راه‌های احتمالی برون رفت از بحران شکست تا حدودی ممکن است بررسی گردیده باشد.

چگونه می‌توان به پذیرش خود و دیگران و پذیرش مسایل ناخوشایند و چالش‌های زندگی رسید؟

باور الهی و پذیرش اینکه خالقی واحد در نظم، چالش‌ها و قوانین مادی اشراف کامل دارد و آن را هدایت می‌کند و پذیرش اینکه رشد و تعالی انسان‌ها تنها از مسیر چالش‌ها و دست اندازها  و سپس تلاش صد چندان انسان‌ها را می‌طلبد و ارزش هایی چون اعتماد، امید، توکل، دعا، بازخورد و … در باور خدا گونه‌ی انسان را به وجود خواهد آورد که به موازات بار سنگین مسؤلیت انسانی را سبک کرده، نیرو و توان مضاعفی به انسان‌ها خواهد بخشید که علاوه بر مهارت حل مسأله حتی خصلت‌های نیکوی خیرخواهی را در او بوجود خواهد آورد.

چالش ناخوشایند و دشوار بیماری

مدیریت و کنترل بیماری که خواه ناخواه در مقطعی با آن روبرو خواهیم بود راهکارهایی وجود دارد که دلیل اهمیت موضوع بصورت جامع اقدام به آماده نمودن پکیجی با عنوان «شفای ذهن و جسم » در سایت شخصی دنیای سپاس نموده‌ام که این مطالب طی یک سال هر ماه یک مقاله بصورت مفهومی، مهارتی و تجربی در سایت مذکور بارگذاری شده و علاقه‌مندان می‌توانند رایگان به آن دسترسی داشته باشند که عناوین آن به شرح زیر است:

۱-سلامتی و حال خوب چقدر برای ما ارزشمند است؟ آیا حاضریم برای داشتن جسمی سالم، ذهنی آرام و دلی شاد سرمایه گذاری مادام العمر داشته باشیم؟

۲-تا چه اندازه توانمندی جسمی خودمان را قبول داریم و چقدر بر روی عزت نفس خود کار کرده ایم؟

۳-نیاز به توجه دیگران و جذب بیماری

۴-ذهن‌سازی مثبت و ایجاد باورهای فراوانی و توانمندی 

۵-تجربه‌ی زانو درد، کنترل و آموخته‌های درمان آن

۶-اجتناب از همه ی اتفاقات و حوادث ناخوشایند در کنترل ما نیست، بهترین برخورد با آن تعامل، یافتن نشانه و فرصت‌سازی از آن است 

۷-پالس های منفی یا سیگنال‌های درد قبل از انجام فعالیت‌های بدنی استقامتی 

۸-خروج از دایره ی امن و فرار از ذهن و باور محدود (۱)

۹-خروج از دایره ی امن و فرار از ذهن و باور محدود (۲)

۱۰-خروج از دایره ی امن و فرار از ذهن و باور محدود (۳)