هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
دسته‌بندی نشده
بشریت در آزمون غزه؛ سکوت جهانی و فریاد یک حقیقت فراموش‌شده
06
مرداد
مرداد
در روزگاری که واژه‌هایی چون «حقوق بشر»، «جامعه بین‌الملل»، و «کرامت انسانی» بر زبان همه دولت‌ها و سازمان‌ها جاری‌ست، مردم غزه هر روز با آوار، خون، و محاصره بیدار می‌شوند. امروز، ما در برابر یکی از بزرگ‌ترین تناقض‌های تاریخی ایستاده‌ایم:
جهانی پر از شعار انسانیت، و سکوتی عمیق در برابر جنایت.
🚨 غزه؛ سرزمین محاصره‌شده‌ای که هنوز ایستاده است.
بیش از ۲ میلیون انسان، در نوار باریک غزه، در شرایطی زندگی می‌کنند که سازمان ملل آن را «غیرقابل زیست» توصیف کرده است. آب سالم، برق، دارو، و حتی آزادی رفت‌وآمد در این منطقه به یک رؤیا تبدیل شده است. اما فراتر از محرومیت، آنچه غزه را به کانون درد تبدیل کرده، بمباران‌های مستمر، کشته‌شدن هزاران غیرنظامی، و سکوت دنیا در برابر این فاجعه انسانی‌ست.
🚢 کشتی حنظله؛ نماد وجدان بیدار بشریت
در میانه این تاریکی، کشتی بشردوستانه «حنظله» با سرنشینانی از ۱۲ کشور جهان، به نشانه اعتراض به محاصره، راهی غزه شد. اما ارتش اسرائیل، حتی در آب‌های بین‌المللی، این کشتی حامل کمک‌های انسان‌دوستانه را توقیف و سرنشینان آن را بازداشت کرد.
آیا رساندن دارو، شیر خشک و پنبه به کودکانِ زیر آوار، جرم است؟ آیا این همان “دموکراسی غربی”ست که از آن دم می‌زنند؟
🧱 دیوارهای سکوت؛ جامعه جهانی کجاست؟
سکوت نهادهای جهانی و سازمان‌های حقوق بشر، در قبال فجایعی از این دست، نه‌تنها سؤال برانگیز، بلکه شرم‌آور است.
چه شده که سازمان‌های بین‌المللی فقط زمانی به صحنه می‌آیند که منافع قدرت‌های بزرگ به خطر می‌افتد؟
چه شده که کشتار صدها کودک و زن در غزه، هیچ جایگاه ثابتی در اخبار شبکه‌های جهانی ندارد؟
📣 واکنش‌هایی که باید طوفان می‌شد، نجوا ماند
در پی توقیف کشتی حنظله، فقط چند کشور مانند فرانسه، اسپانیا و استرالیا واکنش‌های ملایمی نشان دادند.
نهادهایی مثل Adalah و ائتلاف ناوگان آزادی این اقدام را “نقض آشکار حقوق بین‌الملل” دانستند، اما این واکنش‌ها، بیش از آنکه مؤثر باشند، به تلاشی نمادین شبیه‌اند.
واقعیت این است که قدرت نظامی و دیپلماتیک اسرائیل، پشتوانه‌ای از سکوت یا همراهی غربی‌ها دارد.
✋
اما هنوز امید هست…
امید در آن‌هایی زنده است که، با وجود سانسور رسانه‌ها، صدای حقیقت را به گوش دنیا می‌رسانند.
در جوانانی که در سرتاسر دنیا، با تجمع، پست‌های آگاه‌ساز، و حرکت‌های نمادین، مقابل آپارتاید و جنایت می‌ایستند.
در کشتی‌هایی مثل حنظله، که گرچه توقیف می‌شوند، اما وجدان جهان را بیدار می‌کنند.
🖋
جمع‌بندی: مسئولیت ما چیست؟
ما نمی‌توانیم با ساکت‌ماندن، شریک جنایت باشیم.
وظیفه ماست که بنویسیم، آگاه کنیم، افشا کنیم، و از صدای مظلومان دفاع کنیم؛
نه‌فقط به خاطر مردم فلسطین، بلکه برای حفظ آخرین نشانه‌های انسانیت در جهانی که هر روز بیشتر، آن را فراموش می‌کند.
—
📌 اگر سازمان‌ها، رسانه‌ها، و دولت‌ها در سکوت مانده‌اند؛ ما – مردم – نباید ساکت بمانیم.
🔊 فریاد مظلومان را بازتاب دهیم، تا تاریخ شاهد باشد که انسانیت هنوز زنده است.
